Soms moet ik een ezelsbruggetje gebruiken om jullie te laten ervaren wat wij meemaken Ga daarvoor even naar: https://goo.gl/maps/nn2mJPhc9NF2.(we hadden zelf geen foto gemaakt dus moet ik hier verwijzen naar een hele mooie op Google Maps). Dát is het gebied waar ik vandaag op mijn fietsje door heen trok. Eindelijk weer eens een stevige helling bedwongen. Omdat ik met het stijgen der jaren (nog drie daagjes te gaan en Valentijntje wordt 69!) steeds onzekerder word of ik het terrein nog wel aan kan, is de beproefde methode inmiddels: met de auto de uitgekozen route voorrijden. H. schikt zich elke keer weer vrolijk in haar lot en rijdt vrolijk mee. Dat heeft als grote voordeel dat bij aankomst in het dorpje van vertrek ik meteen op mijn fiets kan springen om de akkoord bevonden route nog eens te doen. Het was dit keer maar een tochtje van 29 kilometer, dus anderhalf uur later stond ik alweer in Belones, het desbetreffende gat. H. zat in de auto braaf een muts te breien. Frederico Bahamontes meets Muts zogezegd.
Ik als luie donder doe het je niet na hoor....gelukkig ook drie kwartier afdalen (Helaas, het zal wel 20 minuten zijn; het leven is niet eerlijk). Kennen al je jonge lezers 'El águila de Toledo' nog? (*1928, Hij leeft nog wel) wel?
BeantwoordenVerwijderenVoor een eerlijke balans: Hanneke, het breien van een muts, braaf of niet braaf, in anderhalf uur of een week: dat doe ik je ook niet na!