Dag 11: Tomar – Cascais
Laat in de ochtend verlaten we de camping in Tomar waaraan
we ons hart hebben verpand. H. staat wel een half uur afscheid te nemen van
Esther en Remy. Om een uur of 12 gaat het dan toch richting Lissabon over
prachtig aangelegde snelwegen die miljoen hebben gekost en waar bijna geen
enkele Portugees op rijdt; het is er op deze vrijdag stiller dan bij ons op
zondagnacht. Totaal geen vrachtverkeer en slechts af en toe een personenwagen.
De Europese Gemeenschap kan in een economie geld pompen wat het wil, als de
bevolking weigert de tolheffing te betalen of daar niet toe in staat is (lijkt
me sterk, wij betalen voor een maandabonnement 18 eurootjes) is alles voor
niets geweest!
We treffen een mooie camping onder pijnbomen in Cascais,
dicht bij de meest westelijke punt van Portugal, Cabo di Roca. Het waait er
stevig en wemelt er van de toeristen, net zoals wij. Dat wordt nog erger als we
in Sintra aankomen, de plaats in het hoogland boven Lissabon waar de koningen
zomerverblijven hadden. Sintra blijkt niets meer en minder dan het Valkenburg
van Portugal. De smalle straatjes staan vol met winkeltjes en eettentjes en
overal lopen vakantiegangers. Hier wil ik zo snel mogelijk weer weg. Gelukkig
vinden we aan de rand een rustig café met enkele lokale hippies dat ons van dat
Valkenburg-gevoel verlost. De chinees enkele straten verder is lang niet
slecht, maar echt leuk gaan we het in Sintra toch niet vinden. De zich in
Sintra bevindende kastelen laten we verder maar voor wat ze zijn.
De gps stuurt ons weer eens alle kanten op. We rijden heen
en weer in het stikdonker langs de donkere zee, zonder onze camping te vinden.
Ik moet toch eens een cursus coördinaten invoeren leren, want de in gidsen
opgegeven coördinaten kloppen nooit met de plek waar we naar toe moeten.
Bovendien blijft de gps de hebbelijkheid vertonen om elke plaats met een grote
omweg te benaderen. Slechts als we de naam van camping invoeren (H. weet zich
gelukkig de naam “Quincho’ te herinneren),
werkt het apparaat naar behoren.
Nee, dit was niet helemaal de meest geslaagde dag zullen we
maar zeggen. Morgen naar Lissabon moet het beter kunnen.
Zonder dalen geen pieken! Dat kibbelen over de route en zoeken naar de juiste straat heeft ook charme, toch? Even breken met die automatische piloot die thuis altijd alles voor je doet. Hier in NL begint de zaterdag grijs. Ik denk dat we nog wel wat regen gaan zien. Leuke verhalen tot zover weer hoor!
BeantwoordenVerwijderenGeniet er van! Groeten, 'Keesebees' aka 'Het Kind' ;-)