Tussen Doctorandus P. en Hans Eisler

Carolijn Visser, net bekroond met de Bob den Uyl reisverhalenprijs, was te gast bij Club Ram Horna en vertelde hoe zij haar plan, om een verhaal te maken over een Nederlandse kolonie ten zuiden van Buenos Aires, liet varen toen zij bij de stichtster van die kolonie stuitte op een tas met documenten.
In die tas zat een pakketje brieven van een Rotterdammer die in 1938 begonnen was aan een reis per fiets van Rotjeknor naar Batavia. Dat was zo'n bijzonder verhaal dat ze besloot aan díe man vervolgens haar nieuwe boek: "Argentijnse Avonden" op te hangen. Per fiets naar Batavia, dat moet een barre onderneming geweest zijn in 1938. In de sneeuw aan de grens tussen Bulgarije en Turkije liet de douane hem niet door omdat hij geen stempel had. Hij had 800 kilometer terug moeten fietsen naar Sofia! Een dorpsbewoner die deernis voelde heeft de man weken in huis gehouden en het uiteindelijk toch voor elkaar gekregen dat hij door mocht met een ter plekke verstrekt stempeltje. In Birma raakte hij helemaal verstrikt in de jungle, een man op een paard, toevallig een West-Europeaan, heeft hem gered.
Alex Boogaars is een kickbokser die ook nog schrijft. Dat dit laatste niet vanzelfsprekend is blijkt elk interview weer, aldus Alex. En eerlijk gezegd voelt Alex zich in het Amsterdamse schrijversmilieu, waarin "iedereen tegenover elkaar staat op te snijen met verhalen die nergens over gaan, weet je wel" zich helemaal niet thuis. Op zo'n feestje was hij maar wat blij dat hij Jules Deelder tegen kwam. Daarmee kon íe wél gezellig kletsen en het ging helemaal niet over literatuuuur.
Twee interviews die me allebei nieuwsgierig hebben gemaakt naar het werk van beiden. Dat is de functie van een boekbespreking en zo werkt het dus ook bij Club Ram Horna, waar Hans Sibarani inmiddels een zo'n relaxte manier van interviewen heeft ontwikkeld dat het helemaal niet verveelt als de avond na half elf nog niet afgelopen is.
Tussendoor prachtige liederen van Peter Goedhart, een kruising tussen Doctorandus P. en Hans Eisler. Als je denkt dat dat niet kan moet je maar eens gaan luisteren naar deze op leeftijd zijnde, maar nog altijd loepzuiver zingende bard, met zijn complexe melodieën en exuberante teksten (tussen 22 augustus en 15 september organiseert hij weer Watermuziek, nu in een loods bij de RDM in Heijplaat, voorafgegaan door een lange boottocht daar naar toe.)
En toen was er nog een Belgische dichter, Serge van Duijnhoven met een een dj: "Dichters dansen niet". Ik heb er geen woord van verstaan; behalve dat de naam van het duo is ontleend aan Gerrit Komrij toen hij door het duo werd uitgenodigd om nog wat door te gaan zakken in een discotheek. Edoch, de beats waren lekker; iets voor in de herhaling op Poetry misschien?