Dag 19: Zee,zand en zon genoeg tijd om terug te blikken

Een dag luieren aan het strand in de zon biedt gelegenheid tot contemplatie. Roos is overigens weer met de instructeur op pad om te duiken, ze zal het andermaal beperken tot een duik van een half uur, omdat ze onverbetelijk weer misselijk werd in de boot. Ondertussen probeer ik mijn snorkel weer uit; die loopt onmiddellijk weer vol. Later zal het met Roos' snorkel, die niet bestaat uiit een masker maar een simpel bitje voor in de mond, beter gaan. Opmerkelijk hoevele kleurige vissen in grote scholen pal onder de vloedlijn heen en weer zwemmen. Voor een mooi tropische zeefauna hoef je dus helemaal niet de zee op. Roos ziet later op de dag zelfs nog een grote zeeschildpad, eveneens op loopafstand in zee.
Contemplatie dus. Sri is een aangenaam land gebleken met vriendelijke, niet opdringerige bevolking. Behalve bij een enkele tempel zijn we gaan bedelaars tegen gekomen; verkopers van alles en nog wat dringen niet aan als je hun prullaria weigert. Afdingen is een must, al zijn er winkeltjs waar gewoo keurig prijskaartjes aan de kleding hangen.
Terrasje en cafeetjes zie je in het binnenland nauwelijks, Galle en Ella daargelaten. Aan de kust zijn ze echter weer wel talrijk.
Wat eten betreft is een maaltijd met verschllende curries natuurlijk verplichte kost. Verkijk je niet op de pepers waar de Sri Lanki driftig mee strooien. Meestal worden meerdere curries in oplopend mate van scherpte geserveerd, absolute aanrader is de milde Dahl, volgens mij een papje op basis van kikkererwten of linzen. Wat vlees betreft is het eigenlijk alles kip wat de klok slaat; de enkele keer dat ik beef nam kreeg ik schoenzolen voorgeschoteld. Vegetarisch eten is heel makkelijk, overal te krijg.
Vervoer is pittig als je voor de bus of de trein kiest; buschauffeurs nemen onverantwoorde risico's onder het motto: probeer met je tuk tuk of personenwagen mij maar eens van de weg te rammen, dan doen wij dat wel. Op een verkeersweg met twee banen zijn drie auto's die elkaar tegelikertijd tegemoet komen heel gewoon; om honden rijdt men heen; die beschouwen de openbare weg als hun bezit. Vanwege de chaos op de weg hebben wij maar afgezien van het huren van scootertjes, jammer van die 50 euro per persoon (25euro in Nederland en hier nog eens 25), maar dat beschouwen we dan maar als een donatie aan de staat.
Architectuur kent Sri niet, de tempels zijn gesloten pagodes waar je alleen om heen kunt lopen. De tempel van de tand in Kandy is na een zware bomaanslag met een vrachtwagen vol explosieven helemaal opnieuw opgetrokken en oogt daarom kitscherig nieuw.
De natuur is onovertroffen, niet voor niets zie je overal: Sir Lanka, de parel van Azie. Buiten de steden is die overal. Een wandeling buiten gebaande paden is overigens niet aan te bevelen; Sri is het land met het grootst aantal slangenbeten. We zagen zelf twee gevaarlijke exemplarren op ons pad. Yala is een prachtig park, maar er zitten in de ochtend te veel jeeps die allemaal hetzelfde luipaard willen zien. Toen bijna iedereen weg was hadden wij vlak voor sluitingstijd een onge"evenaarde ervaring (zie het verslag aldaar).
Van tegenstellingen tussen hindoes, boeddhisten en moslims (het ministerie waarschuwt voor mogelijke bomaanslagen) was in het geheel niets te merken. Wel worden alle heiligommen stevig bewaakt door politieagenten met geweren. Vaak zijn daar ook bodychecks.
De prijzen van zowel voedsel als hotels zijn belachelijk laag. De kwaliteit van de hotels (wij sliepen nooit duurder dan voor 15 euro per persoon met elk een kamer) is redelijk tot gewoon goed. Je kunt overal vlak van de te voren boeken (we zaten wel buiten het hoogseizoen) en anders weet de tuk tuk rijder nog wel een ander adresje.Lang van te voren boeken is niet nodig en reizen in reisgezelschap al helemaal niet.
In Colombo moet je niet lang blijven, een tocht met de klok mee via Anuradhapura, Kandy, Nuware Eliya, Ella, Yala, Mirissa, Galle en terug naar Colombo is beter als je leisuren na cultuur en natuur wilt plakken. Maar niemand houdt je  tegen als het het andersom doet. Het noorden en de oostkust hebben we niet gezien.
En dan tot slot het weer: toen wij uit Nederland vertrokken gaf het weersbericht voor heel Sri Lanka drie weken met louter regenwolken en bliksemschichten. Uiteindelijk zijn er maar twee dagen helemaal verregend en hadden we verder eigenlijk prima weer. De sluierbewolking die we vaak hadden was een prima bescherming tegen de loeiende zon. Als je dus gaat, trek je gewoon niks aan van de weersvoorspellingen. De locals zeiden het tegen ons: in Sri Lanka gaat alles zijn eigen gang, ook het weer. Sri Lanka: een aanrader!