Dag 17: massaslachting in Galle

De reis begint op zijn eind te geraken. het weer helpt mee de stemming wat te drukken, de hele dag grijs en zo nu en dan fikse regenbuien. Tussen de buien door wandelen we over de muur rondom Galle en bekijken de Nederlandse Gerformeerde kerk en het prachtige huis van de gourverneur. Die laatste maakte het tegenover de plaatselijke bevolking zo bont, dat hij naar Indi"e werd overgeplaatst en daarin het gevang werd gezet. In een van die buien komen we in Galle een Brits Duits koppel tegen met wie ik gisteren tijdens de walvissenjacht lang heb staan praten over Brexit, dubbel nationalieit (Brits / Duits), reizen, etc. maar helemaal niet over walvissen. Vandaag zien we ze weer en vertelt de vrouw het ijzingwekkende verhaal over dengue, dat ze onlangs heeft opgelopen en haar in een Sri Lankaans ziekenhuis deed belanden. Het werd mij niet helemaal duidelijjk wat van die twee gebeurtenissen het ergste was. Ook werd zij gisteren door een tuk tuk rijder nog van de weg gereden en belandde met een been in een stenen goot. En dan te bdenken dat gisteren het Belgische koppel ons vertelde dat ze ergens in het riool een krokodil hadden zien bewegen; Het moet niet gekker worden hier. Het werd gekker; vanavond toen Roos op de porche zat te internetten, liet ik vanwege de gezelligheid de deur op staan terwijl ik even een uiltje knapte. Tegen het vallen van de avond besloot een zwerm muskieten bij mij domicilie te  kiezen. Ze zaten werkelijk overal op mijn lijf. Een uur lang heb ik met mijn handdoek een massaslachting onder deze schattige beestjes moeten aanrichten. Alle dode exemplaren kwam op mijn bed terecht,zodat ik vnanavond niet alleen tussen lakens maar ook tussen de dode muggen lig.Nou ja, ik overdrijf een beetje, een dooie mug is zo van de lakens geveegd. Ik heb er mijn laatste lading date aan gewaagd. Bij binnenkomst na het avondeten hangt er een chemische damp in mijn kamer; er beweegt niet een mugje meer. De buren daarentegen des te meer; ze kennen elkaar nog maar kort zo te horen.