Gestapelde kerken en gestapelde geneugten

Lonkend ligt de stad loom tegen de heuvel gevleid. 's Ochtends is de temperatuur nog te dragen, laten we zeggen 28, 29 graden Celsius.  Met de bus gaan we naar de basiliek van Sint Franciscus; in 1997 nog ingestort bij de zoveelste aardbeving die centraal Italie teisterde. De hele wereld reageerde geschokt toen de frescos van Giotti en Cimabue tot stof verpulverd werden. Nu moet ik eerlijk zeggen dat er dagen voorbij zijn gegaan zonder dat ik ook maar een seconde aan Giotto of Cimabue gedacht heb. Maar nu ik vanmorgen met H. in de volledig gerestaureerde basiliek (twee op elkaar gestapelde kerken met daaronder het graf van de man die met dieren kon praten) die fresco's heb kunnen bewonderen begrijp ik iets meer van de droefenis die zich in 1997 van de wereld meester maakte. Alsof iemand met een broodmes de Nachtwacht in duizend stukjes sneed. De ingestorte kerk leverde 300.000 stukjes fresco op die aan de hand van afbeeldingen weer in elkaar gezet moesten worden. En het is gelukt zoals wij hedenochtend kondend vaststellen. Hier enkele opnames die in de illgealiteit zijn gemaakt. Elke keer stond er een strenge suppost klaar om mij te zeggen dat ik niet mocht fotograferen.

Na het bezoek aan de basiliek was de temperatuur alweer behoorlijk gestegen en waren we na de klim naar het oude centrum van de stad, alwaar een tempel verrijst die daar al vanaf het jaar 100 staat, maar wat blij een busje te treffen dat ons weer naar het hotel kon terugbrengen. Ondertussen nam de wind bezit van het terras waar we even zaten en zagen we hoe de eigenaar al schreeuwend en brullend met zijn personeel de enorme parasols ging dichtklappen.
De bus deed vervolgens de hele stad aan alvorens het hotel te bereiken zodat we voor een euro de hele stad vanuit een zetel hebben kunnen bezichtigen. Het hotel heeft een fantastisch zwembad waar we de rest van de middag hebben doorgebracht, telkens opdrogend op het fantastische dakterras in de volle zon. Aan het eind van de middag dronken we een volle Italiaanse wijn van 15,5 %, volgens mij wereldrecordhouder op het gebied van het alcoholpercentage. Des avonds uitgebreid getafeld op weer en ander terras in de zwoele avondlucht na eerst de mooiste zonsondergang ooit te hebben aanschouwd. Het moet niet veel gekker worden.