Vanmorgen perstte een door God hoogst persoonlijk geschapen mooi Italiaanse meisje heel traag onder de pijnbomen een jus d'orange voor ons uit. Een tweehonderd meter verder tikte de staalblauwe Adriatische zee tegen het gele zand. Toen God het aarde paradijs cre"eerde moet hij deze plek vor ogen gehad hebben.
Vandaag zullen we echter niet weer, zoals gisteren, plaats nemen op een van de gele of blauwe strandligstoelen die hier in militaire slagorde staan opgesteld, maar de lange rit maken terug naar Umbri"e, naar de plek waar ooit Franciscus tot de dieren en de kinderen sprak: Assisi.
Gisteren volgden we Nina en Thijs een dagje op hun toch naar Rome om aan te komen in het kustplaatsje Pinarella alwaar we, na gezien te hebben hoe het jong stel een kampeerplaats inricht, gezamelijk naar het strand vertrokken. Aldaar zee, zand, zon en 's avonds pizza en wijn. Voorspelbaar maar niet te versmaden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten