Totaal aantal pageviews

dinsdag 1 juli 2014

Oog in oog met de wissenten

etappe 16: Inverneraray - Oban, 70 km, gemiddelde 14,7, 825 hoogtemeters
's morgens wordt ik liefdevol opgevangen door de Duitse buren Helga und Godfried, zij leraar aardrijkskunde, hij handelaar in goud en zilver, die met een omgebouwd volkswagenbusje (niet zo'n leuke ouderwetse maar een geavanceerder type) regelmatig door Schotland rijden. Ik krijg broodjes en koffie. Ze vonden het al vreemd dat er 's avonds laat geen tentje stond en 'ochtends vroeg wel een. Hun nieuwsgierigheid kan ik bevredigen met een spannende verhaal. Inmiddels hangt alles te drogen. De weergoden hebben besloten er vandaag een extra goede droogdag van te maken; het wordt wat weer betreft de mooiste en warmste dag tot nu toe. Het schijnt dat het vrijdag dan toch echt gaat regenen. Dat wordt dan mijn eerste
Britse regendag naar ruim drie weken rondrijden.
Maar vandaag is het dus zon wat de klok slaat. Ik vertrek later dan normaal, pas om één uur, maar rij toch nog een kilometer of 70 langs respectievelijk het Loch Fyne en het Loch Awe. Aan rare namen geen gebrek hier. Het zich is soms spectaculair, soms alleen maar bos, maar regelmatig prachtige uitzichten over de fjorden of meren. Het laatste stuk gaat flink de hoogte in door een hoogvlakte met, hoe kan het ook anders, schapen, maar plots zit met mijn fiets ineens temidden van vervaarlijk uitziende wisenten maar aan elke kant van hun kop een klerehanger van een meter. Een van de damers of heren wisent zal zich maar ergeren aan mijn fiets of aan de kleur van mijn shirt. Ik weet niet hoe snel ik me uit de voeten moet maken. Dat snel rijden valt hier overigens vies tegen; het terrein is ontzettend geaccidenteerd, voortdurend op en af. Dat sloopt je op de lange duur. Al eerder had ik het over mijn voorkeur voor lange gematigd stijgende hellingen.
De camping ligt prachtig half achter een bultige rots verscholen met een prachtig uitzich op de  Sound of Kerrera, de zee arm waaraan Oban ligt. Wat mij betreft de mooiste tot nu toe. Morgen naar het Isle of Mull; wat mij betreft mag het iets minder pittig. (vannacht is mijn fototoestel verdronken, geen foto's meer dus. Ik maak ze nu met mijn mobiel, maar hoe ik die dan weer in dit verhaal krijg heb ik nog niet uitgedokterd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten