Een ritje van 33 kilometer en meneer houdt het al voor gezien.

etappe 17: Oban - Tobermory: 38 km

De, waarschijnlijk, kortste etappe van deze reis eindigt op het puntje van het eiland Mull omdat het dan eindelijk op deze reis is gaan regenen. En hoe! Windvlagen vol vocht teisteren het gelaat tijdens de tocht over wat een van de mooiste eilanden van de Binnen Hebriden lijkt te zijn. Via een stevige klim heb ik van bovenaf zicht op de groene flanken en de Sound of Mull. Helaas is het vanwege de regen zeer mistig en blijft het zicht beperkt tot enkele honderden meters. De route gaat over een zeer smalle weg, waarbij om de honderd meter een stopplaats voor tegenliggers is. Voordeel is dat er door iedereen langzaam gereden wordt en dat ik van iedereen ruim baan krijg, soms zelfs een duim omhoog.
Als ik aan kom in het schilderachtige Tobermory, genesteld in een komvormige rots met kleurige geveltjes, hou ik het voor gezien. Ik kan nog wel naar de overkant met de boot naar Kilchoan, maar dat eiland aan de overkant is volgens de Michelinkaart nog minder dicht bewoond dan the Isle of Mull. Dus dan kan ik beter aan deze kant blijven. Een bed en breakfast is zo gevonden. Ik doe droge kleren aan en doe een heerlijk middagdutje, terwijl de regen op het dakraampje tikt.
Aan de haven eet ik, net zoals alle andere toeristen, fish and chips.In het centrum van de haven is een oergezellig hotel, waar het stampvol is. Waarschijnlijk komen hier alle toeristen en locals bij elkaar. Tussen poolende stamgasten schrijf ik hier dit stukje. Ook het kortste van deze reis.