Totaal aantal pageviews

dinsdag 3 september 2013

The end of the world

Dag... The middle of no-where - The end of the world, weinig km

Na een heerlijke bak café con leche, hees ik mezelf weer op mijn fiets. Na een half uur kruiste ik de weg en daar kwam ik een fietsend Nederlands echtpaar tegen die ik dagen geleden ook al een keer ben tegengekomen (zo gaat dat op de Camino). Ik heb een groot stuk van de tijd met ze samen gefietst
op weg naar Finisterre.

Finisterre/Fisterra is een schitterend schiereiland en is tevens het meest Westelijke punt van Europa. Ooit dacht men nog dat dit het letterlijke einde van de wereld zou zijn. Ik fietste gelijk naar het uiterste puntje bij de vuurtoren en ging daar op één van de rotsen zitten. Ik heb er alle foto's teruggekeken van mijn reis en kon het niet laten om een paar traantjes weg te pinken. Ik heb de laatste twee en een halve maand zoveel meegemaakt en ik ben zo veel veranderd. Ik had nooit gedacht dat dit allemaal mogelijk zou zijn...

Toen ik een uurtje later in mijn albergue uit het raam keek, zag ik toevallig Kate uit een bus stappen. Ik rende naar haar toe en hebben gelijk de afspraak gemaakt om samen naar Happy Hippie Beach te gaan. Thomas had deze naam gegeven aan een Paradijselijk strand aan de westkant van het eiland. Toen we daar aankwamen begreep ik gelijk waar de naam op sloeg, want onder de steile rotswand had zich in de loop van de jaren een heel hippie dorp ontwikkeld. Op het strand kwamen we Adam uit Australië en Krister uit Noorwegen tegen (Kate had hen een aantal keer tijdens haar reis tegen het lijf gelopen).

We zijn met z'n vieren in een kring gaan zitten, maar die kring werd steeds groter door langslopende pelgrims die zich bij ons voegden. We  hebben alles uit de dag én nacht gehaald. We hebben gezwommen, wijn gedronken, joints gerookt, verhalen gedeeld, naar de zonsondergang gekeken, mijn sokken verbrand (Elke pelgrim hoort in Finnesterre een kledingstuk te verbranden). Uiteindelijk zijn wij viertjes over gebleven en hebben we op het strand geslapen. Het was stervenskoud, maar de schitterende sterrenhemel maakte heel veel goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten