De vorige keer werd ik het Noord Brabants Museum in Den Bosch niet binnen gelaten, omdat de koninklijke familie me voor was. Maar dit keer (we hebben het over 4 september) lukt het wel. Het weer was even mooi en de stad oogde net zo gezellig, zij het iets minder druk dan de dag waarop de nieuwe koning en koningin naar Onze Lieve Gerritje kwamen.
Het Noord Brabants Museum is geheel verbouwd en is een prachtig museum geworden. Aan het oorspronkelijke gebouw zijn allerlei nieuwe zalen toegevoegd rond een grote groene patio met aangrenzend terras. Geen ruimte voor verplichte, oubollige overzichten van wat Brabant allemaal aan kunst heeft opgeleverd, maar meteen de diepte in met een overzicht van de kunst die via de familie Knip over de wereld is uitgestrooid. Vaak heel precieze schilderkunst "naar het leven" met veel geconstrueerde landschappen zoals dat in de tijd van de Italië-gangers het geval was. Daarna zitten we al snel zitten we tussen de kunstenaars uit Brabant die in het begin van de 20ste eeuw van zich lieten horen waaronder o.a.Jan Sluyters. Van Gogh wordt natuurlijk wel genoemd maar is nog niet te zien, dat gebeurt pas in het najaar op de eerste etage.
In de nieuwe mooi Expo-zalen is veel ruimte gemaakt voor 2 kunstenaars: de Tilburger Marc Mulders en de spectaculaire Lita Cabellut. Het werk van Marc Mulders is op het eerste gezicht flets van kleurtonen, van ver af zijn alle doeken lichtroze, lichtgeel, lichtroze. Maar als je dichterbij gaat kijken zie je hoe hij zijn doeken bijna boetseert met verf in alle tinten. Bijna altijd bloemmotieven. Daarnaast maakt hij enorme plastieken van gekleurd glas, daar overheersen juist weer de donkere tinten, maar ook dat verandert als je er boven op gaat zitten. Kleurvlekken die uitdijen en alle schakeringen bevatten; mij zo nu en dan doen denken aan kwallen op het strand; die ogen op het eerste gezicht ook grijs maar bevatten allerlei kleuren. Het mooist vind ik zijn aquarellen waarin met ogenschijnlijke nonchalance druppels verf bij nadere bestudering heel precies de contouren van dode vogels, kreeften en vissen aangeven. Een hele trefzekere stylist eigenlijk, die Mulders.
Lita Cabellut (waarvan de situering in het Noord Brabants Museum niet nader wordt toegelicht; ze is zelf Spaans en de Renschdael Foundation die de tentoonstelling : "De Trilogie van de Twijfel" bekostigt resideert in Horst (Limburg)) maakt gigantische schilderijen over opgeblazen portretten heen. Dit keer van "sterke, weerbarstige vrouwen" in de kunst zoals b.v. Frida Kalo en Billy Holiday en acteurs uit de circuswereld..Die gigantische portretten worden zo vaak gevernist, dat ze beginnen te barsten en werken. Daarmee ontstaat een kunstmatig verweringsproces dat de werken een heel specifiek karakter geeft. Maar zaal na zaal met deze op dezelfde methode bewerkte doeken geeft mij de indrukt van een permanent productie zonder verdere ontwikkeling; hoe spectaculair en overdonderend ook.
In de aangrenzende zalen van het Stedelijk Museum 's Hertogenbosch, de weg er naar toe is heel fraai ingepast in het complex, is er een leuke tentoonstelling rond een tiental voor de hand liggende thema's samengesteld door de vormgever Ted Noten, bekend van zijn gouden pistool in een glazen handtasje. Ted selecteert zowel uit eigen werk als uit dat van collega's en maakt er een mooie, overzichtelijke, soms komische tentoonstelling van. Op de bovenste verdieping keramiek van bekende schilders zoals Picasso, Chagall en Appel. Mooi hoor, al die grote namen zo bij elkaar in een tak van sport waar we ze eigenlijk niet van kennen.
Al met al biedt een dagje bezoek aan het Noord Brabants Museum veel afwisseling met een verrassend sterk accent op toegankelijke hedendaagse kunst, zonder platgetreden paden te bewandelen. Een gang zonder meer waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten