Op mijn laatste bijdrage ben ik wel heel erg aan het mopperen. Dat zet aan tot overpeinzen.
Terwijl de zon moeite doet door het wolkendek boven de Middelandse Zee heen te breken (dat lukt al dagen niet echt) bedenk ik me ineens dat ik nu ongeveer 10 jaar met deze blog bezig ben. Ongeveer? Zeg maar precies! op 3 februari 2013 schreef ik, bij de start van onze grote intercontinentale reis, toen naar Nieuw Zeeland (dat ging toen nog zonder vliegschaamte) dit:
Bijna vertrekklaar
Vanavond de gebruikelijke ontreddering: kleren bij elkaar zoeken (juist niet de winter, maar de zomerkleren, talloze snoeren voor alle electronische apparatuur, niet vergeten de accu van het foto toestel op te laden, precieze vertrektijd van de trein naar Schiphol opzoeken, berichtje naar alle bekenden dat ze ons kunnen volgen (en dit bericht dus kunnen lezen), boeken, cd's (heel belangrijk, muziek kun je koppelen aan wijdse vergezichten, stemmingen en gebeurtenissen. Door ze bij terugkomst af te draaien ben je weer terug aan de andere kant van de planeet), etc. etc. etc.
O ja, ook nog even wat hempjes strijken. De Dubaiers en Kiwi's moeten natuurlijk wel een nette eerste indruk van ons krijgen. Strijken doet Hanneke, terwijl ik dit berichtje tik. Zoals het hoort.:-)
O ja, ook nog even wat hempjes strijken. De Dubaiers en Kiwi's moeten natuurlijk wel een nette eerste indruk van ons krijgen. Strijken doet Hanneke, terwijl ik dit berichtje tik. Zoals het hoort.:-)
Ach, wat lijkt dat lang geleden. Om weemoedig van te worden. Maar laat ik dat weeë gevoel onmiddellijk verdrijven met wat keiharde statistieken met dank aan Google Analytics. In die 10 jaar werd mijn blog 67.129 keer gelezen. Er werden door mij 732 posts geplaatst, dat is dus per post gemiddeld 92 lezers per keer. Dat lijkt heel veel, maar bedenk dat van al die bezoekers 50 % niet uit Nederland afkomstig was. 12 % kwam uit de VS en 8 procent uit Rusland. De rest uit alle andere landen. Dat zijn dus internetgebruikers die toevallig of per ongeluk op mijn blog terecht kwamen vanwege een toevallige matchende zoekterm. Het aantal Nederlandse bezoekers was dus ongeveer de helft,. Ook daarvan waren er waarschijnlijk wederom 50 % toevallig of per ongeluk op mijn blog terecht gekomen. Blijft dus over: gemiddeld 23 "echte" lezers per post. De meest gelezen post dateert van 3 oktober 2014 en had niet eens betrekking op een reisverslag. Ik het begin schreef ik over bv. een bezoek aan een museum. Deze post heette: "In Zwolle trilt een jujube boven een prachtig museum" en gaat over Museum de Fundatie. Grote kans dus dat heel veel bezoekers die de naam van dit museum intikten op mijn blog terecht kwamen. De eerstvolgende veel gelezen post ging over een reis met mijn goede vriend Pierre Vlamings naar Marokko. Die reis scoorde sowieso in de statistieken significant hoger dan alle andere reizen. Niet vreemd omdat zich hier 2 'publieken' mengden, de vrienden- en kennissenkring van Pierre en die van mij. Waarbij bovendien meespeelde dat Pierre nog nooit in het buitenland op vakantie geweest was en dus ongetwijfeld veel extra belangstelling wist op te wekken. Het aantal 'echte' lezers zal dus eerder onder dan boven de 20 per keer liggen.
In al die jaren wist ik slechts 2 trouwe volgers te scoren, dat zegt ook wel iets, al kan dat ook te maken hebben met de ingewikkelde procedure om als 'volger' te boek te komen staan. Ik overweeg nu óf te stoppen, 10 jaar is mooi geweest, óf over te schakelen op een ander sociaal medium met (veel) meer volgers: Facebook, Polar Steps (uitstekend geschikt om te berichten over reizen die van A naar B gaan), of anderszins. Voor 'statische' reizen, zoals onze verblijven in Spanje is Polar Steps echter minder geschikt. Aan Facebook heb ik eigenlijk een bloedhekel, dus misschien moet ik er maar helemaal een punt achter zetten. Maar; moet ik zo nodig meer dan 20 lezers per keer hebben? Is 20 al niet heel mooi. Ja natuurlijk Maar op de een of andere manier is mijn 'sense of urgency' na 10 jaar een beetje op. Hoe nodig moet ik mijn 20 lezers elke keer vermoeien met onze niet zo opzienbarende belevenissen? Vooral die laatste vraag noopt tot bescheidenheid. Misschien moeten we eens wat minder beslag leggen op eenieders kostbare tijd. Er gebeuren zoveel andere veel interessantere dingen. Dus vooralsnog zeg ik Adieu! Het waren 10 mooie jaren, dat wel. We plakken er minimaal nog 10 aan vast, maar doen dat dan in gepaste stilte.
Hoi Tjeu, ik ben pas de laatste 4-5 jaar een trouwe lezer van je berichten. Ik lees iedere keer je fantastische al dan niet uitvergrootte uitglijers en mooie belevenissen met heel veel plezier. En geloof het of niet, ik steek er ook wel eens wat van op.
BeantwoordenVerwijderenIk zou het jammer vinden wanneer je stopt. Misschien komt het door de toestand, ziekte Hanneke en weerbeeld, dat je tot die beslissing komt. Leg dat besluit nog even opzij en denk er opnieuw over wanneer het weer wat beter gaat.
Ik hoop dat die tijd binnenkort aanvangt.
Een trouwe lezer.
Wat een lieve reactie of zeg je dat niet als mannen onderr elkaar. Dan toch: wat een aardige reactie. Je merkt vanzelf wel of er nog peut in de motor zit.
VerwijderenHoi Tjeu,
BeantwoordenVerwijderenIs dat schrikken!
Voor de nietsvermoedende lezer lijkt je stap impulsief, maar alleen jijzelf weet of zoiets al tijden aan het broeien was.
Mag ik er iets van vinden?
Eigenlijk niet natuurlijk, zodra ik ga beweren dat je maar beter door kunt gaan met schrijven, roep ik de terechte reactie op: "Waar is jouw blog dan?".
Waarschijnlijk ben ik niet eens een van die 2 volgers waarnaar je verwijst, heb me nooit als zodanig opgegeven tenminste, zou niet eens weten hoe.
Maar dan kwalificeer ik nog wel als een van de 20 landgenoten die je blog trouw lezen.
En ja, bij het zoekproces passeer ik altijd automatisch eerst die jujube in Zwolle, dat is al gauw een paar honderd hits; tot zover de merites van Google Statistics.
Ik vind je verhalen altijd leuk om te lezen, ze zijn een unieke mengeling van harde toeristische informatie, roerende liefdesverklaringen, en Mr Bean-achtige zelfspot.
En bij het voorbereiden van onze eigen reisjes geloof ik dat ik "De Tunnelvisie" vaker heb geraadpleegd dan "Lonely Planet: Europe".
Daar koop jij niks voor, natuurlijk.
Resteert me om te suggereren dat je, behalve voor een trouw maar mager publiek, misschien ook schrijft voor jezelf.
Deels dagboek, deels foto-album zoals vorige generaties ijverig volplakten.
En deels om aan het einde van de zonovergoten Spaanse of Italiaanse, dan wel verregende Ierse of Duitse dag, de gebeurtenissen nog even op een rijtje te zetten, zodat ze beter in het brein blijven hangen.
Wel nuttig voor een vijftig-plusser!
Welnu, we kennen Tjeu als iemand die van zijn hart geen moordkuil maakt, en (gevraagd en ongevraagd) vaak genoeg enthousiast van zich laat horen.
Als het wegvallen van de Tunnelvisie-blog nu eens navenant gecompenseerd zou worden door een stijgend aantal emails en Whatsapp-bijdragen....
Dat zou nog een beetje troost zijn op dit droef moment.
Veel zon! en beterschap voor "H".
Jacques
Ik word er echt een beetje stil van. Zo veel aardige woorden. Een cliché is dan: daar deed ik het voor, maar je geeft zelf aan dat er ook een hoop eigenbelang in school: dagboek, herinneringssteuntje op den ouden dag. En dat je me een Mr. Bean noemde, beschouw ik als een ere-titel, hij was (met Tommy Cooper) mijn grote voorbeeld al weet ik niet of ze beiden ooit hebben geschreven. Mezelf als de Grote Lul neerzetten, ik genoot er van (met in achterhoofd de gedachte: dat zouden er meer moeten doen!). Daarom vind ik Beau van Erven zo'n leuke man, die doet dat ook zowel in zijn shows als in columns.
VerwijderenWe gaan wel zien wat we met alle overtollige tijd aan moeten. Ik zou nog wel eens een boek willen schrijven, , al moet je daarbij het 'Lul-zijn' wel even op een zijpad parkeren. Tenzij ik een autobiografie zou gaan maken natuurlijk.
Tja lieve Tjeu, ik mag dat wél zeggen als jouw schoonzus, het is inderdaad spijtig dat we jouw blog nu moeten gaan missen. Ik volgde jouw/ jullie belevenissen altijd trouw en genoot ervan. Ik kan me jouw besluit wel voorstellen, misschien nu ingegeven door een iets mindere start van de vakantie. Ik heb toch wel hoop dat we je nog ergens anders tegenkomen, want je weet het : wie schrijft… die blijft!! Ik wens jullie samen nu nog een paar heel goede weken. Lieve groet van een nog steeds heel trouwe volger
BeantwoordenVerwijderen👍😊en Hanlief, beterschap. Lot xx
Ach, nog zo'n trouwe lezer. Het doet me echt wat hoor, al die reacties. Maar toen ik in de gaten kreeg dat ik het precies 10 jaar deed en zich tegenslag voordeed (inderdaad een ziek Hanneke, slecht weer en een minder goede eigen conditie met veel spierpijn bij mijzelf) was het besluit snel gepiept. Maar ik verdwijn niet van de aardbodem hoor! Dank voor al die jaren trouw lezen.
Verwijderen