Etappe 2 Ronde van Nederland: Bavel - Sint Michielsgestel, geen peut nodig

Vandaag de hele rit, een bescheiden tochtje door midden Brabant, de wind in het hol. Bij aankomst in Sint MIchielsgestel heb ik nog 92 procent peut in de batterij zitten. Die 8 procent heb ik gebruikt om in Sint Michieltje rond te rijden om het adres van het huis van mijn dochter Jasmijn te vinden aan de hand van Google Maps. Anders had ik de hele rit op eigen kracht gedaan.Een elektrieke fiets is er dus eigenlijjk alleen voor de moeilijke momenten, tegenwind, berg op of gewoon geen fut meer om te trappen. Slechts dan hoeft het knopje aan beroerd te worden. Het is dan ineens tamelijk lachwekkend om met een vaart van 25 km weg te spuiten. Maar alleen al het idee dat de altijd durende  bijstand kan worden aangeroepen indien nodig maakt een rit met een elektrieker tot een waar genot. Vandaag opvallend veel bossen, alwaar ik mij naadloos voeg in de lange sliert racefietserss en bejaarden op net zo;n fiets als ik, maar dan toch veel minder sportief ogend. In michieltje ben ik veel te vroeg. De huissleutel ligt onder een asbak zodat ik me met een ijskoud biertje kan nestelen in de tuin tussen de kippen, konijnen en cavia's, de voorboden van wat eens een omvangrijke boerderij met levende have moet worden. Met Jas maakt ik 's avonds een mooie wandeling door een bos en langs de slingerende bedding van de Esche Stroom, een zijtakje van de Dommel. Loes is mee en speelt met de vele honden die we onderweg tegenkomen. Het leven is goed.