Een of andere verzamelaar (de naam wordt niet bekend gemaakt) heeft de gouden versiersels van Javaanse konings en prinsenparen bijeengebracht. Die staan nu uitgestald op een zeer bescheiden maar smaakvolle tentoonstelling in het zwaar bekritiseerde Wereldmuseum in Rotterdam. Die kritiek komt er op neer dat de directeur, Stanley Bremer, allerlei snode plannen heeft om een deel van de collectie te ontzamelen (verpatsen) teneinde daarmee de bedrijfsvoering beter op orde te brengen. Volgens mij valt het allemaal nogal mee. Het is inderdaad waar dat hij bepaalde onderdelen uit de collectie wil afstoten (het liefst naar andere musea) en met de opbrengst iets goeds wil doen. Maar een feit blijft dat het Wereldmuseum telkens prachtige tentoonstellingen maakt en een zeer fraai vaste collectie heeft. Op gezette tijden ga ik er eens langs en zie dat ook in de vaste opstelling regelmatig veranderingen worden aangebracht. Die vaste collectie is prachtig en moet gehandhaafd worden. Dat gebeurt ook want Bremer wil zich specialiseren op de gebieden waarvan hij al veel in huis heeft: spititualiteit uit Azië en Oceanië. Er lijkt mij niks op tegen als een museumdirecteur niet van alles binnen haalt of behoudt maar duidelijk grenzen aangeeft. Daarbinnen probeert hij de beste te zijn, daarbuiten doet hij verder geen moeite. Zeker nu de westerse wereld alweer decennia in ban is van oosterse mystiek en filosofie is het goed dat er in Nederland een museum is dat daarin probeert de beste te zijn. Naar eigen zeggen behoort het museum met haar Boeddhaverzameling tot de wereldtop.
Een van de resultaten van dat voornemen is dus nu de tentoonstelling met het goud van de Javanen: Goud der Goden, met als hoogtepunt - althans wat mij betreft - de kuisheidsgordels van zuiver goud met daarop wulpse voorstellingen. Als dat geen tantaluskwelling geweest is: je pik of venusheuvel achter slot en grendel met een gouden plaat met soft porno erop! Veel meer dan die gouden sieraden is er eigenlijk niet te zien. Maar het geheel is met beelden die ontleend lijken aan de Borobudur (en tegenwoordig in elk willekeurig tuincentrum te koop zijn) aangekleed. Nu eens een tentoonstelling die in een uurtje te doen is, waardoor je ruim tijd over hebt om een deel van die inderdaad schitterende vaste collectie te zien. Helemaal niet verkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten