dag 14: Cascais
Nu eens een dag met niks: om een uur of twaalf afgezakt naar het strand van Cascais, dat verder weg ligt dan we dachten. De camping grenst dan wel aan een duinenrand, die blijkt echter een kilometer breed. Na de duinen gaan we door een rotsachtig plateau begroeid met de meest verschillende vetplantjes en andere soorten groen en geel. Dan weer een duinrand en dan staan we aan de rand van een rots met aan beide zijden een enorm strand waar de golven met ontzagwekkende hoogte op af rollen. Op het strand louter mooie 'dudes' met surfplanken en meisjes in de meest (of moet ik hier zeggen; minst) miniscule bikini's. Dat de Brazilianen niet alleen de taal en het Jezusbeeld van de Portugezen, maar ook de touwtjes tussen de billen hebben overgenomen wordt deze oude man hier duidelijk. Tussen al dat schone jonge volk zijn wij een beetje heel erg oud. We laten er ons niet door mismoedigen en brengen de hele dag in de tropische zon en golven door. Aan het eind van de dag voelen onze lijven een beetje aangebrand aan. Goedgemutst trekken we het oude stadje van Cascais in dat ontzettend veel leuke restaurantjes blijkt te herbergen. Op een ervan zitten we heerlijk te wijnen en te deinen in de lauwe nacht. Wat een land!
Tjonge jonge, het moet niet gekker worre. Wat een luxe, zo lekker zwoel zwemmen en zonnen tussen al dat schoons. En dit dan nog afsluiten met wijn en wat al dies meer zij. Om jaloers op te worden hoor.
BeantwoordenVerwijderenMaar groot gelijk dat jullie dit ook eens even doen ter afwisseling van alle cultuur.
De natuur moet lijfelijk beleefd worden;-) en ik als rechtgeaarde waterrat ben dus stikjaloers.
De plannen voor morgen alweer gesmeed? En werkt de GPS nog steeds naar behoren, of komt het af en toe tot een schermutseling? Geeft niks hoor, hoort erbij;-)
Morgen weer dran?? Ben benieuwd. Het eind is helaas al bijna in zicht hè?
Veel plezier nog samen en tot dan dan. Ik blijf jullie volgen tot het einde van de reis. liefs Lot