Kunsthal

21-2-2011

gezien: Caldic Collection in de Kunsthal

Melanie en Hugo hebben het al uitvoerig over dit feest voor het oog gehad. Ik hoef er weinig aan toe te voegen. De Kunsthal heeft hiermee de ogen van een groot publiek voor de moderne kunst weer volledig geopend met een keurig verzorgde expositie. Acteur Fred van der Hilst vertelde dat hij tot tranen toe bewogen was door het werk van Sam Taylor Wood die het BBC orkest laat optreden via een in een carrousel opgevoerde film zonder instrumenten. Beeld en geluid waren perfect waardoor je een symfonie op een heel andere, veel indringender manier ervaart dan gewoon in de concertzaal. Vrijwel al het werk is top en de toelichting erbij in een handzaam boekje helder en adequaat.

De tentoonstelling van Munch was ook al voortreffelijk, niet in de laatste plaats door de prachtige toelichting op hoge zuilen, waarbij het leven van Munch in heldere fases werd uiteengerafeld waarbij de werken bijna als illustratie dienden. Overigens beviel me zijn eerste, grafsiche periode me beter dan de kleurige schilderijen die hij aan het eind van zijn leven maakte. Het best was hij toch op dreef als hij emoties op treffende wijze in beeld bracht zoals jaloezie, haat, angst enz. Zijn portretten vond ik zelfs spuuglelijk.

Ook heel erg de moeite waarde de fototentoonstelling boven van over het fenomeen Voodoo op Haïti. Een wonder dat de blanke Belg Gaël Turineals met zijn camera al die intieme taferelen zo heeft vast kunnen leggen.  

Tjeu