Kopfkino

4-5-2011

gezien: Kopfkino van Designplatform in Cinerama

In de lelijkste zaal die Cinerama heeft (en Cinerama is al een heel lelijke bioscoop dus die zaal is echt hééél lelijk) probeerde een architect het publiek wijs te maken dat industriële relaties vanwege hun hoge “vorm is functie”-gehalte eigenlijk dichter bij de natuur staan dan de esthetische bouwsels in de binnenstad. Ik moet zeggen dat ik de industriële installaties in het Rhurgebied langzamerhand steeds mooier ga vinden, dus misschien heeft de man gelijk. Dát leverde deze kopfkino alvast op, gepresenteerd door de onvolprezen maar ook zeer eigenwijze Hajo Doorn, “Chef de Mission” van Worm die de architect Cesare Peeren van 2012 Architects interviewde. Cesare ontwerpt het interieur van Worm en vertelde hoe hij door middel van de materialen (o.a. vliegtuigwanden) en goud gepolijst metaal een heel erg fout tachtiger jaren interieur heeft gemaakt. Nu begreep ik ook waarom we in de lelijke interieur van Cinerama zo op onze plaats waren. Mooi is lelijk en lelijk is mooi. Als dat niet de kortste samenvatting van de essentie van Rotterdam is.

Enfin. Daarna kwam er een film over Deense Freerunners. Zelden zulke atletische en onverschrokken types aanschouwd en dat alles in het verschrikkelijk scherp HD gefilmd. In zo’n achterbaks zaaltje kan de projectie dus toch heel erg goed zijn. Heel duidelijk werd dat hoe organischer gevels zijn, hoe beter ze zijn te bestijgen. Architectuur gaat onder invloed van free running leven en free running draagt bij aan het organischer maken van de stad. Zoiets ongeveer.  

Tjeu