De ezel en de steen.....

Dag 6: van Covilhã naar Coimbra

Opnieuw een dag langs en op de kammen van de Serra Estrela. Dat bergmassief is het zonder meer waard nog een dagje te doen, nu dwars door midden Portugal van oost naar west; niet zo spectaculair als gisteren, maar met Brian Ferry’s driedubbel CD hard op de speakers glijden we heerlijk door het bergmassief, langzamerhand dalend naar Coimbra. We zijn zo relaxed dat hoffotograaf H. vergeet om foto’s te maken. Geen plaatsjes dus vandaag. (ik heb geen fototoestel meer, die van mij heeft het in het Schotse water begeven). Dat ik iets naars heb met water blijkt op de grote camping in Coimbra met zwembad. In de warme namiddag besluiten we erin te plonzen en ja hoor, ik laat mijn autosleutel weer eens in mijn zwembroek zitten, dit maak ik nu al voor de tweede keer mee; eenieder heeft er via dit medium de vorige keer van mee kunnen genieten. In Frankrijk weigerde mijn telefoontje verder elke dienst, vandaag was mijn elektronische autosleutel hetzelfde lot beschoren. Dat machtige gevoel om vanaf een afstand je auto op slot of van slot te kunnen klikken ben ik dus na 5 dagen huren alweer kwijt. Gelukkig krijg ik hem op ouderwetse manier, gewoon met een sleutel, wel open en dicht. H. bezweert me deze dommigheid nu niet weer opnieuw aan de wereld mee te delen; hierbij heb ik dat dus toch weer gedaan. Hoe ver kan een mens zichzelf omlaag halen!

Later vijzel ik mijn imago weer een beetje op door diep in de avond vanaf een leuk restaurant moeiteloos in het donkere Coimbra de weg naar de camping terug te vinden. Chapeau Tjeukie!