Opletten op de Spaanse fysiotherapeut! Die maakt iets te veel indruk!

Hanneke is weer behoorlijk onder handen genomen, maar liefst 3 fysiotherapeuten kwamen er aan te pas. Een Filipijnse paste de manuele therapie toe met lymfe-drainage (dit is met dat opgepompte kussen rondom je been); dan kwam Rafa, een naar verluid heel mooie Spaanse man die H. zeer zorgvuldig op de fiets en het wegdrukapparaat begeleidde (hiervoor moet ik gaan uitkijken, die Rafa maakt op H. veel indruk!) en tot slot Paul die H. goed leerde lopen met krukken (kont naar voren i.p.v. naar achteren, goed afwikkelen van de voeten). Ondertussen mocht ik boodschappen gaan doen. Zo heb ik zeker drie kwartier doorgebracht bij een enorme Chinese bazaar op zoek naar een theepotje; ongelooflijk wat een rotzooi je in zo'n magazijn allemaal tegenkomt; je kunt eigenlijk niks bedenken wat ze er niet hebben. De afdeling Feliz Navidad (gelukkig kerstfeest) draaide er nog op volle toeren; zouden die Spanjaarden vanwege de crisis de ballen en slingers pas na de kerst kopen omdat ze dan in de ramsch gaan?

's middags ben ik weer op de fiets geklommen en zo waar, weer kwam ik de voltallige BMC ploeg tegen (zie ook gisteren). De manier waarop de volgwagen met een enorme zwaai een hele rotonde blokkeerde (onder luit getoeter van de hiervan niet gecharmeerde overige weggebruikers) om het in het rood-zwart gehulde pelotonnetje door te laten maakte op mij veel indruk. Ik ging helaas de andere kant uit, het lijkt me toch schitterend om een tijdje met die profs mee op te rijden. Onder weg werd ik één keer gepasseerd op een helling, maar reed ik zelf twee andere Spanjaarden voorbij hetgeen mij een heerlijk gevoel gaf. Ik ben en blijf een kleine jongen.

Vanavond weer naast mijn liefje op de bank naar Umbero Tan gekeken; ik begin hier echt een ongelooflijke onderuitgezakte tv maniak te worden. H's knie voelt koel aan; maar dat geldt alleen voor haar knie! (hier weer eens een ongegeneerde blik op haar knie; net een doorregen runderlapje)

Het was heerlijk weer vandaag; voor het eerst kon H. genieten van ons luxueuze terras. Wat een leventje leiden we hier toch!