Eenzaam zonder Hanneke weet ik nu alles over de laatste mannenmode 2014

Benidorm, 7 en 8 januari 2014

                                         Benidorm op dinsdagmorgen 7 januari vanuit Royal Queens

                                          eveneens vanuit Royal Queens, op de achtergrond de 

                                          baai van Benidorm, het Playa Levante

Dat hier heel veel bejaarden overwinteren wist ik wel. Maar dat het er alleen al in de regio Benidorm 220.000 zijn en dat het hier overdag een graad of 20 is en bijna altijd een blauwe lucht, nee dat hadden we toch niet verwacht. Aan het strand lag menig oudje in bikini of zwembroek te zonnen! We kunnen het niet geloven, amper 2 uur in het vliegtuig en je zit op een terras alsof het laat in het voorjaar is. Wijzelf hadden niet meer aan dan een trui, die halverwege de boulevard uit kon. Toen een uur later mijn broertje Huub met zijn vrouw Mechel ons tegemoet liep en we op een terras neerstreken en aldaar anderhalve liter Sangria-Cava pastoor maakt (een mengsel van witte wijn en likeur met vruchten) kon ons eerste dagje niet meer kapot. Van het vliegveld waren we opgehaald door een allervriendelijkste dame en chauffeur met ambulance, vooral handig voor mijn grote fietsdoos, die moeiteloos naast het ambulancebed kon staan. Ze nam afscheid van ons met een ferme kus op ons beider wang. Viva L’espagna!

Mijn hotel, Royal Queens, geheten blijkt een Brits nichtenhol te zijn midden in het oude centrum van B. ’s Avonds geven de Queens Girls er een showjte om een uur of elf. Het blijken allemaal, de naam van het hotel zei het immers al, enorme Drag Queens te zijn. Nou, ik moet maar een vork inslikken de komende dagen, zegt mijn broer, “dan krijg je tralies voor je hol`.

Hanneke’s kliniek lijkt bij binnenkomst een disco: allemaal glanzende metalen strips op de pilaren en bij de entree een grote ledinstallatie die alle kleuren van de regenboog aanneemt. Maar verder is alles super. Een Nederlandse ziekenhuis oogt dan maar gewoontjes, hier is duidelijk een designer aan het werk geweest. Het personeel aan de balie spreekt gewoon Nederlands.  Boven  op de kamer komt H. terecht naast een Nederlandse vrouw te liggen die al fietsende door een auto is geschept. Alles is gebroken en ze zit onder de bloeduitstortingen. Geen vrolijk gezicht, zo’n buurvrouw.

Hanneke wordt aan de lopende band voor allerlei klusjes opgeroepen, bloedafname, bloeddruk meten, enz. En ze mag onder geen beding meer van de afdeling af. Dan is het maar goed dat ik er ben, ik haal koffie en lekkere dingen.

’s Avonds zit ik alleen in Benidorm achter een lauwe pizza naar een uitzending van FashionTV te kijken. Ik weet nu dat de mannenmode voor 2014 half korte zeer ruim vallende broeken boven soldatenkistjes voorschrijft. Op het hoofd een basballpet met een klep met een lengte van ongeveer een meter. Nee, zo alleen in Benidorm is helemaal niks.

Vanmorgen op mijn racefiets het achterland van B.  opgezocht.  Langs een omhoog stekende naakte granieten punt van 1500 meter hoog zie ik verschrikkelijk af op alsmaar omhoog gaande wegen. Klimmen is net als bevallen. Als je er weer aan overgeleverd ben realiseer je je pas hoe verschrikkelijk het de vorige keer was. Om een uur of drie ga ik weer bij Hanneke langs. Die zit al de hele dag op de afdeling en kijkt hals reikend uit naar wat fruit en snoep. Nou, daar heb ik voor gezorgd. Ik stal een halve  fruitwinkel en een enorme zak met allerlei zoetigheden voor haar uit. De rest van de middag zitten we gezellig met elkaar te keuvelen en te internetten op een bank in de hal. Ik maak kennis met mevrouw Vasbinder, een dame met knalrode zolen onder haar hoge hakken (ziet Hanneke, niet ik deze keer) die lid van de directie is. Of het ons bevalt hier. We hebben niet te klagen. Als er ook maar iets  is neemt u even contact met me op. Zullen we doen. Om een uur of 8 in de avond laat ik mijn lief achter en wens haar alle sterkte. Bij een supermarkt koop ik een ingepakte kouwe kip voor nog geen 5 euro. Die lauwe pizza van gisteren zal me niet meer overkomen.