Na de roti kip, klaargemaakt door de buurtbewoners in de
onlangs geopende ‘guerilla bibliotheek’ “Leeszaal West” in het Oude Westen (een
guerilla bibliotheek is een bieb die gesticht en gerund wordt door bewoners als
protest tegen en vervanging van het teloor gaan van de officiële
wijkbibliotheek) stak deelraadgemeentebestuurder Theo Coskun van de SP een
betoog af over….. aardscheerders (grote rotsblokken die vlak voorbij de
aardkloot passeren). Ik vond dat zo’n merkwaardig thema dat ik alleen al uit
nieuwsgierigheid richting het Oude Westen gegaan was . Ondanks dat Theo door de
erbarmelijk akoustiek in de Leeszaal nauwelijks te verstaan was heb ik toch
geboeid geluisterd naar een betoog
(ondersteund o.a. met de filmtracks van Lars von Triers’ Melancholia (eindigend met het
intrigerende beeld van de gigantische planeet die zich in de aarde boort) en
Armageddon, over deze ruimtelijke bedreigingen van moeder aarde. Honderd jaar na mei 1968, zo zei
socialistische Theo, zal in 2068 weer een enorme brok steen met een diameter
van enkele kilometers richting aarde snellen. Alsdan zal alsnog de
internationale solidariteit worden gerealiseerd is de boodschap van Theo,
immers alleen samenwerking zal ons van al het dan naderende onheil nog kunnen
bevrijden (en de ontwikkeling van voldoende kernkoppen waarschijnlijk).
Daarna onmiddellijk door naar de Schouwburg want daar hield
theatergroep Wunderbaum haar project “The New Forest” ten doop. De komende vier jaar
gaat Wunderbaum aan een nieuwe utopie werken: in Rotterdam wordt in
samenwerking met de gehele stad niet alleen de stad maar ook de mensch
verbouwd. In een prachtig stuk werd
eerst ruimschoots afscheid genomen van het huidige systeem. Daarna moest er
pijn geleden worden alvorens de eerste
stappen richting het walhalla konden worden gezet. De pijn werd beleden op de manier die we van Wunderbaum langzamerhand gewend
zijn; met veel gekrijs, gevecht, bloed, zweet en tranen. Aan het eind zat
iedereen inderdaad onder het zweet, het bloed, tranen en speeksel en verder alle andere uitwasemingen van het
menselijk lichaam. Heerlijk.
En toen werd een maquette van Rotterdam binnengerold waarop
het nieuwe, toekomstige speelveld van Wunderbaum werd getoond: bovenop de
Hofbogen vlakbij het Hofplein. Daar worden de komende jaren met medewerking van
letterlijk de hele stad allerhande stukken op- en projecten uitgevoerd. Niemand weet waar
het toe leidt, maar iedereen wordt er
beter van, zo verzekerden ons de Wunderbaumers. Misschien ga ik me toch nog opgeven
als medespeler. De eerste repetities starten maandag a.s. (zie http: http://www.wunderbaum.nl/) Als je ergens kunt gaan kijken (ze toeren
door het hele land: doen! Bereid je wel voor op het ergste)
En daarna was het “fantasyland” in de schouwburg, werden
salmiaksnoepjes, mierzoete cakjes en kaneelstokken uitgedeeld door griezelig
wezens terwijl het radioprogramma Virus voor jonge klassieke muzikanten werd
opgenomen. Temidden van allerlei griezels speelden daar een harpiste samen met
iemand op draailier, een pianotrio met een Hongaarse zanger, een toverfee met
operamelodieën en een drietal dames op
vierkante blofluiten. Echt zo’n totaalprogramma
krijg je alleen bij elkaar verzonnen in ….Rotjeknor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten